Wolfskinderen of wilde kinderen zijn kinderen die van jongsafaan zonder menselijk contact zijn opgegroeid en dientengevolge nauwelijks of geen kennis hebben van menselijk gedrag en taal. Het gebeurt slechts zeer zelden dat wilde kinderen worden ontdekt. In de afgelopen eeuwen zijn zo'n honderd gevallen gedocumenteerd.

 In de vrije natuur kan een wolfskind alleen overleven als de zorg wordt overgenomen door dieren. Zo zijn gevallen bekend van kinderen die werden 'geadopteerd' door wolven of beren en als soortgenoot zijn geaccepteerd. Het is opvallend dat deze wilde dieren zich zorgzaam voor mensenkinderen opstellen, terwijl ze zich tegenover volwassen mensen agressief opstellen.

Mowgli is het hoofdpersonage in het Jungle Boek van Rudyard Kipling. Mowgli kwam voor het eerst voor in In the Rukh (1893).

Mowgli is een mensenkind dat wordt opgevoed door een groep wolven onder leiding van Akela en Raksha. Shere Khan de tijger eist de baby op bij de wolven, die weigeren echter. Hij zal Mowgli's eeuwige vijand blijven.

Mowgli raakt ondertussen bevriend met Bagheera en de wetten van de jungle worden hem aangeleerd door Baloe, een bruine beer en een vriend van de wolven. Mowgli komt later in het verhaal in de val terecht bij de Bandar-log, een groep apen. Dankzij Chil kan hij contact maken mat Baloe en Bagheera en wordt gered.

Pas in zijn latere leven komt hij in contact met mensen, hoewel hij steeds een innige band met de jungle zal blijven hebben.

De junglevrouw die deze maand terugkeerde naar haar geboortedorp in Cambodja, is een typisch voorbeeld van een wolfskind. Als kind verdween ze in de jungle en wist ze te overleven. Voor de taalwetenschap is het een interessante vraag wat voor soort taal wolfskinderen ontwikkelen. En of het nog mogelijk is om na terugkeer in de samenleving opnieuw menselijke taal aan te leren.

Deze maand werd in verschillende media melding gemaakt van een wilde vrouw, die na 19 jaar in de jungle te hebben geleefd, weer opdook in haar geboortedorp in Cambodja. De wilde vrouw wordt door de plaatselijke autoriteiten beschreven als “half mens, half dier” en is niet in staat begrijpelijke taal te spreken. Ze werd gevangen genomen door de dorpelingen toen ze rijst probeerde te stelen.

Een politieman uit het dorp denkt dat de vrouw zijn dochter Rochom P’ngieng is, die op haar achtste jaar spoorloos verdween, toen ze een kudde buffels aan het hoeden was aan de rand van de jungle. Over zijn eerste ontmoeting met de wilde vrouw zegt de mogelijke vader het volgende: “Ze was naakt en liep in gebogen houding als een aap. Ze was helemaal naakt”. De familie is van plan haar bij zich te houden. De vrouw heeft intussen al geprobeerd terug te keren naar de jungle, tevergeefs.